IKEA yine yeniden

4 gün içinde 3. gidişimiz :) Ne kadar sevdiğimiz anlatılamaz herhalde. Okulda Christophe sordu: "naaptınız, taşındınız mı? sonunda" diye, dedik böyle böyle... Kerem yerde yatıyor hala, masamız yok, hiç bir kap kaçak da alamadık. Ben araba kullanmaya cesaret edemiyorum, Kerem'in ehliyeti yok, arkadaşlar da bir daha ne zaman uygun olur bilmiyoruz.

Oğlumuz ben annemlere sorayım, arabayı alabilirsek götürürüm sizi dedi, öyle de oldu netekim. Belçika standartlarında hiç normal olmayan bir yardımlaşma örneği, nasıl sevindik anlatamam. Gene hızlı bir turla, yemek masası, bundan sonra kısaca stefan diyeceğimiz sandalyeler, tabak, tencere, bardak, aklınıza ne gelirse doldurduk. Oldu mu gene 2 çekçek, koltuğa yer kalmadı, dedik sağlık olsun.


Bakınız salonun tamamlanmış hali.

Sağ ol var ol Christophe...

Dip not: Belçikalılar cimridir, kuruşun hesabını yaparlar. Arabayla ortaklaşa bir yere gidiliyorsa sadece benzin değil, arabanın yıpranma payı da paylaşılır falan.

Yerleştik sanki

Sabah kalktık, Grote Markt ta kahvaltımızı yaptık, sonra ben Denizlere valiz almaya oğlanlar eve mobilyalara başlamaya. Bir kısmını halledip, daha büyük eşyalara geçtikten sonra Kerem'den bir telefon: "Deniz tornavida da getirsene gelirken". Eşyaları topladım, Eralp ile arabaya doldurup evimize ulaştırdım.

Iyi ki iki tornavidamız var, sık sık bitmiyor bunlar. Ah be elektrikli alaydık keşke diye n. saatin sonunda söylenmeye başladık zaten. "Yok yok, ben en az 2 sene daha taşınmam burdan, bir daha uğraşılmaz bu işle" diye düşünüyorum bir yandan da. Ön kolda kas yapsan nee yapmasan ne hem. Yanarım yanarım hala montaj aşamasında fotoğraf çekmeyi akıl edemediğimize yanarım.

Ve işte sonuçlar:



Dolap olarak kullanılan kitaplığım ve Sandaldan bozma yatağım (30 küsur adımdan oluşan kılavuz eşliğinde yapılmıştır)



Keremin odası, ve ortası boş olan muhteşem yatak çerçevesi. Matın üstüne konması gereken ahşap çubuklar almak gerekiyormuş, kutu içinden çıkmıyor, ama hiçbr yerde de yazmıyor. Oğlumuz geceyi gene yerde geçirdi :)