Night of the Proms

Dün akşam konser için Antwerp teydik.. Çıkanların nerdeyse hiç birini tanımasam da "program güzel, takıl sen çekirge" şeklinde götürüldüm. Tıka basa dolu bir spor salonu, bir klasik muzik orkestrası ve konuk sanatçılarımız vardı.

Türkiye'deki onu getirmeyin bunu da içeri almayız tavırlarından kaynaklı olarak fotograf makinesini götürmediydim, o yüzden hafızalardan öteye geçemeyecek maalesef. Şarkılar genelde arkda sinevizyon şeklinde geçtiğinden epey ilginç şeyler yakalanabilirdi açıkcası.

Neyse konser kritiği verelim. Bana göre gecenin iki tane yıldızı vardı: birincisi Macy Gray (vokalisti tombul ablayı da unutmadan), ikincisi Roby Lakatos (kendisi keman virtiözü, dakikada 600 nota çalabildiği rivayet ediliyor). Tabi erkek arkadaşlara göre favori biraz daha farklıydı: "Kid Creole And The Coconuts". Bu Kid olan arkadas bana göre gaffurun takim elbiseli versiyonu, Coconuts kısmı da sonradan olma şarışın, giyinmeyi unutmuş, vokal dans arası bir şeyler. Sahne performansı şahane, müzikde iş yok anlayacağınız.

Garip gelen anları sayarsak da, benim dutch ve genel kültürüm yetmediğinden olsa gerek (allahtan birlikte gittiğimiz arkadaşlarşa aynı seviyedeyim de üzülmüyorum :P) Bir tane okul marşı gibi bir şey çalmaya başlayınca bütün salon aynı anda eğilip kalkmaya başladı, biz de ritmi bozarak şebermeye tabi. Bir de konserin sonunda seyirciye söylettikleri bir şarkı vardı, ilahi midir, değilse sheakspear ingilizcesi nedir, nasıl herkes bir ağızdan söyler anlamadım ama sözleri söyledir:

Land of Hope and Glory,
Mother of the free,
How shall we extol thee
Who are born of thee?
Wider still and wider
Shall thy bounds be set.
God, who made thee mighty,
Make thee mightier yet !

ps: google a göre promlarin son gecesinde söylenmesi gelenekmiş, bilmemek değil öğrenmemek ayıp :)